Διασχίζοντας κανείς την οδό Θεοδώρου Πουλίδου συναντά το Kulliye, σύμπλεγμα δηλαδή σχολείων, τόπων προσευχής και συσσιτίου. Ένα τεράστιο οικοδόμημα το οποίο άρχισε να κτίζεται το 1807 από το Μεχμέτ Αλή Πασά. Γεννημένος στην Καβάλα το 1769 κατέλαβε το 1805 το αξίωμα του Βαλή (αντιβασιλιά) της Αιγύπτου και δεν ξέχασε ποτέ την αγαπημένη του γενέτειρα. Ακολουθώντας τη συνηθισμένη τότε ενέργεια επιφανών Οθωμανών, να δημιουργούν δηλαδή διάφορα ιδρύματα για πτωχούς, ώστε να συμβαδίζουν με τις επιταγές του Κορανίου, έχτισε ένα συγκρότημα (Kulliye) έκτασης περίπου 4.500τ.μ. Το Kulliye φιλοξενούσε κατά καιρούς πάνω από 300 εσωτερικούς μαθητές (σοφτάδες). Διέθετε 61 δωμάτια, ένα τζαμί, δύο «μεντρεσέδες» (μουσουλμανικά ανώτερα ιεροδιδασκαλεία) για τη διδασκαλία διαφόρων επιστημών π.χ. Θεολογίας, Νομικής, Ιστορίας, Γεωγραφίας, Μαθηματικών, Αραβικής γλώσσας και Ποίησης, ένα «μεκτέμπ» (μουσουλμανικό πρωτοβάθμιο σχολείο, όπου οι μαθητές αποστήθιζαν κομμάτια του Κορανίου), ένα Ιμαρέτ (κουζίνα), όπου έτρωγαν οι μαθητές- σοφτάδες και οι άποροι, τα γραφεία της διοίκησης, αποθήκες και εσωτερικές αυλές. Εκτός από τη δωρεάν εκπαίδευση και τη διδασκαλία του κορανίου στο Ιμαρέτ, προσφερόταν και ζεστή σούπα σε όσους την είχαν ανάγκη, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους. Άλλωστε και η κυριολεκτική μετάφραση της λέξης Ιμαρέτ σημαίνει «κουζίνα για σούπες».