Έργο του Καϊμακάμη της Καβάλας Εμίν Πασά. Χτίστηκε γύρω στα 1899- 1900 με τη μέθοδο του υποχρεωτικού εράνου και ονομάστηκε Διεθνές ( ). Ανήκε μέχρι την απελευθέρωση τουλάχιστον στην Οθωμανική κοινότητα της Καβάλας, από την οποία και χρηματοδοτείτο. Στα 1915 μεταφέρθηκε εκεί το νοσοκομείο της ελληνορθόδοξης κοινότητας της πόλης «ο Ευαγγελισμός», εξαιτίας της έλλειψης χώρου που αντιμετώπιζε στο κτίριο που στεγαζόταν μέχρι τότε, στην οδό 7^ης Μεραρχίας 1(χώρος σημερινού Πυθαγόρα). Το νέο νοσοκομείο γίνεται Αδελφάτο του Δήμου. Το 1918, μετά το τέλος της 2^ης βουλγαρικής κατοχής, το κτίριο έχει υποστεί μεγάλες ζημιές. Το μεγαλύτερο κομμάτι του είχε καταστραφεί. Το 1919 ο Αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός ανακατασκεύασε το κτίριο και εμπλούτισε το νοσοκομείο σε υλικά. Γι’ αυτόν το λόγο οι αρχές της πόλης ονόμασαν το δρόμο που διέρχεται μπροστά από το κτίριο σε οδό Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού. Το 1956 το νοσοκομείο περιέρχεται στη δικαιοδοσία του Κράτους και ονομάστηκε Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας. Το παλιό κτίριο κατεδαφίζεται εξαιτίας της έλλειψης χώρων το 1959 ,το 1960 θεμελιώνεται το νέο κτίριο του νοσοκομείου και το 1963 αποπερατώνεται. Το κεντρικό κτίριο του παλιού νοσοκομείου ήταν διώροφο, αλλά υπήρχαν γύρω του και άλλα ισόγεια κτίσματα.